به گزارش روابط عمومی شهرداری تهران، در این نشست که از سوی معاونت حقوقی شورا و امور مجلس با هدف بررسی آثار مثبت و منفی معماری شهری و ساخت و سازهای مسکونی، تجاری، اداری، خدماتی، و .... در پدیده بزهکاری برگزار شد، ارتباط میان معماری شهری و نحوه ساخت و ساز واحدهای مسکونی، بازارها و مراکز تجاری و مراکز حکومتی و اداری و بزهکاری و اهتمام مدیران جوامع گوناگون به این موضوع مورد بررسی قرار گرفت.
بر اساس این گزارش، در این نشست با طرح این موضوع که ساختمانهای مربوط به حکومت و محل استقرار حاکمان به عنوان ارگ در اکثر شهرهای ایران در بافتی جدا و متمایز از بافت مسکونی آحاد مردم قرار داشته است، به بررسی احداث خانه‌های سنتی در جامعه مذهبی ایران و با داشتن واحدهای قابل سکونت برای خانواده‌های هسته‌ای درون یک ساختمان، تحت کنترل و هدایت پدر و حتی نقش وی در پشتیبانی مالی از اعضای ساکن در این خانه‌های متکثر به عنوان نقشی تاثیر گذار در تحکیم بنیان خانواده پرداخته شد.
همچنین نحوه معماری خاص خانه‌های مسکونی و جداسازی قسمت درونی از قسمت بیرونی و جلوگیری از برخورد افراد غریبه و ناآشنا با اعضای خانواده و همچنین توجه به آثار فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، روانی و عاطفی سایر موارد که جای آنها در معماری و شهرسازی امروز خالی است، نیز از نکات دیگری بود که در این نشست مطرح شد.
بر اساس این گزارش آپارتمان به عنوان یک محل سکونت صرف و پناهگاهی جهت حفظ انسان از گزند سرما و گرما، مشکلات اقتصادی، بی خبری ساکنین آپارتمان‌ها از یکدیگر، عدم آشنایی همسایگان و نابودی یا حداقل ضعف شدید تعاملات خانوادگی، تلاش‌های شدید برای رفع حوایج اقتصادی، تلاش در جهت مدرنیزه کردن وسایل منزل و انتقال محل فیزیکی نوعاً ازجنوب شهرها به نقاط شمالی آن به عنوان عوامل و عناصر سازنده، احساس ناامنی، اضطراب، ترس، افسردگی، بی قیدی اخلاقی بررسی و کلمه آپارتمان به عنوان یک عامل جرم‌زای قابل مطالعه جرم شناسان مورد بررسی قرار گرفت.
بنابراین گزارش، در این نشست با اشاره به این که روشنفکران جامعه ایران تاکنون طرح علمی و کارآمدی در خصوص معماری شهری متضمن پیشگیری از وقوع جرم ارائه نکرده‌اند و تحقیقات دانشگاهی در این زمینه بسیار ناچیز و فقدان کتاب و مطالعات علمی در این خصوص به خوبی محسوس است، بر مطلوبیت معماری سنتی بویژه با توجه به پیشرفت‌های سریع صنعتی و تحولات اداری، اقتصادی، اجتماعی تاکید شد.
همچنین شناخت دقیق آثار مخرب آپارتمان نشینی و معماری شهری در وقوع بزه، تلاش در جهت تعمیق روابط انسانی در مجتمع‌های آپارتمانی و محلات شهری از جمله تشکیل نشست‌های محله محور و غیره با استفاده از پتانسیل و توان نهادهای دولتی و غیردولتی مانند اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، فرهنگسراها، شهرداریها، مساجد، بسیج دانشگاهها، تربیت بدنی، ترویج ساخت خانه‌های سنتی در شهرهای کوچک و مذهبی ایران، ترویج فرهنگ ساده زیستی و پرهیز از تشریفات و ارائه خدمات عمومی و شهری به مناطق جنوبی شهر توسط شهرداری از جمله راهکارهایی بود که در این نشست مطرح و مورد بررسی قرار گرفت.
